13 Şubat 2012 Pazartesi

Alfabe Üzerine.

    610 yılında Hz. Muhammed (SAV) Hırkasına sarılmış düşünmek için çıktığı Hira dağında aldığı müjdenin üzerinden, 689 yıl sonra başka bir mübarek insan 300 çadırı ile geldiği söğüt boylarında başka bir müjdeli düşünce içine dalmışken buldu kendini. Bir cihan devleti kurarak Din-i İslamiyeyi bütün dünyaya yaymak üzerine. 600 yüz yıl hüküm sürerken bu dünyada akıllarında bir düşünce vardı. İslam ateşini bütün dünyaya yaymak. İslam nuru ile bütün Dünyayı aydınlatmak.


   Bu emel ve hedef için durmak bilmez bir çalışma ve gayret ile çalıştılar.  Gittikleri fethettikleri her yere barış ve huzur getirdiler. Bir çok ülke Osmanlının adaletine güveninden kendi istekleri ile teslim oldular. Yıllarca kendi ülkesnin idarecileri tarafından hor görüldükleri, kötü muameleye maruz kaldıkları için. 


  Osmanlı bununla da kalmadı elbet. Sanata ve Sanatçıya en çok değer veren yine Osmanoğlulları olmuştur. Bunun için İstanbul'a bakmak yeterde artar. 


  Gel görelim ki alfabe devrimi ile bütün bu zenginliklerden uzaklaştırıldık maalesef. Şu anda kaç kişi çıkar bilemiyorum bir eski padişahların veya tarihe iz bırakmış insanların mezar taşlarına baktıklarını zaman okuyabilen. Okuyanı buldun diyelim anlayabilen kaç kişi çıkar. Onca yazılan kitaplar tarih belgeleri kim bilir hangi iş bilmezler tarafından çevriliyor. Birçok tarih eseri farklı hurafelerle dolu.


  Hareme hakkında yazılanlar. Cariyeler hakkında yazılanlar ve daha bir çokları. Harem mesela Padişahların bile giremediği bir ortama dışarıdan birileri nasıl girer de girdiği yetmezmiş gibi resmini çizer akıl alır gibi değil. Minyatürlerde gördüğümüz namaz kılan cariyelerin erkek gibi tekbir alanlarını mı dersin buz gibi sarayda bir bez parçası ile gezeni mi dersin daha bir sürü zırvalık. 


  Peki soruyorum sizlere bütün bunların sebebi onlar hakkında yazılanları ilk elden okuyamamak değil midir bunun sebebi. Tabi aranızdan şimdi normal yazılanları bile okuyanı mumla arıyoruz sen neden bahsediyorsun diyenleriniz de olacaktır haklısınız.


Cumhuriyetin ilanından sonra malesef bazı yanlış şeyler yapıldı. 


  Osmanlı Saltanatının Kaldırılmasını takiben Tevhid-i Tedrisat  kanunları ile Osmanlının kurmuş olduğu bütün eğitim düzeni alt üst edilmiş ve akabinde tamamen kaldırılmıştır.
Daha sonra İbtidâ-i Hâriç  Medreseleri İmam Hatiplere çevrilir çevrilmesine ama o zamanın başta olan siyasetçileri din ilimlerine karşı gösterdikleri tavır sebebi ile dininden uzak imanı zayıf bir millet yetişmeye başlar ve yetişir.


  Şimdilerde dindar bir gençlik yetirmek istiyoruz diyen birileri var. Bakalım bunlar netice verecek mi. 


  Elbet tarih bu günleri de yazacak. Görelim nasıl yazacak umarım iyi şeyler yazmak nasip olur. Artık uyanın gençler sorgulayın, araştırın kitap okuyun zamanın kıymetini bilin. Bir şey öğrenmeden boşa geçirdiğiniz her gün için ağlamadıkça bir yerlere varamayacağımızın bilincinde olun.


Ali Kaya